بررسی تاثیر غلظت های مختلف سیرومازین (wp ۷۵%) در مقایسه با آبامکتین (ec ۱.۸%) و استامیپراید (sp ۲۰%) در کنترل مگس مینوز جالیز، liriomyza trifolii (burgess)، در خیار گلخانه ای

مگس­ مینوز جالیز  liriomyza trifolii (burgess)از آفات کلیدی و خسارت­زا در کشت های گلخانه­ای خیار در بسیاری از نقاط کشور محسوب می­گردد. این تحقیق بمنظور ارزیابی کارایی ترکیبات جدید حشره کش شامل آبامکتین (ورتیمک®ec 1.8% ) به میزان 600 میلی لیتر در هکتار، استامیپراید (موسپیلان®sp 20% ) به نسبت 750 گرم در هکتار و سیرومازین (تریگارد®wp 75% ) در دو میزان 100 و 200 گرم در هکتار در سال اول و در مقادیر 200 ، 300  و 400 گرم در هکتار در سال دوم علیه این آفت در شرایط گلخانه­ای و بصورت محلولپاشی برگی روی مگس مینوز جالیز انجام گردید. بررسی­ها در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی در 4 تکرار انجام شد. در سال اول تیمارهای آبامکتین و سیرومازین با دز200 گرم در هکتار به ترتیب با 37/78 و 21/75 درصد کارایی بیشترین تاثیر و سیرومازین با دز 100 گرم در هکتار  با 31/51 درصد و استامیپراید با 30/11 درصد کارایی در کاهش جمعیت آفت، کمترین میزان تاثیر را داشتند. در بررسی­های سال دوم در دو نوبت نمونه­برداری انجام شده در فواصل 8 و 12 روز پس از محلولپاشی آبامکتین به ترتیب با 100 و 32/94 درصد، سیرومازین با دز  200 گرم در هکتار با 64/99 و 14/98 درصد، سیرومازین 300 گرم در هکتار با 27/97 و 22/99 درصد و سیرومازین 400 گرم در هکتار با 90/98 و 100 درصد تاثیر، همگی تاثیر قابل قبولی در کنترل آفت داشتند در حالی­که استامیپراید، بترتیب با 96/20 و 81/37 درصد تاثیر قابل توجهی در کاهش جمعیت آفت نداشته است.